SP8ZEA (Klub)

SP8ZEA
— Klub Związku Harcerstwa Polskiego —
Status	zlikwidowany
Okres działalności	od 18 marca 1971 do 11 lutego 1978
Pozwolenie radiowe	27 listopada 1972

Nieistniejący już Harcerski Klub Łączności „Jowisz” w Radzyniu Podlaskim. Klub działał 7 lat od 1971 do 1978 roku.

Pozwolenia radiowe

Numer dokumentu	Wnioskodawca	Wydawca	Data wydania	Ważne do	Lokalizacja	Moc
b.d.	b.d.	PIR	27 listopada 1972	b.d.	Radzyń Podlaski	50 W

Historia

Publikacja z biuletynu OT-20 PZK — W oparciu o wspomnienia Zygmunta Mazurkiewicza i archiwalną dokumentację —
Autor	Henryk SP8DHJ
Data publikacji	maj 2006
Miejsce publikacji	Biuletyn informacyjny nr 4/2006 (52) Lubelskiego Oddziału Terenowego PZK

Harcerski Klub Łączności "Jowisz" SP8ZEA w Radzyniu Podlaskim powstał w 1971 roku przy Komendzie Hufca ZHP w Radzyniu Podlaskim. Jego uczestnicy wywodzili się z przy 16 drużyny starszoharcerskiej im. Stefana Żeromskiego przy TM i ZSZ w Radzyniu Podlaskim, której działalność opierała się na specjalnościach technicznych, w tym łączności przewodowej i radiowej (służbowej). Było to szczególnie przydatne na biwakach, obozach i grach terenowych. Duszą działalności był nauczyciel hm Zygmunt Mazurkiewicz. Po jednym z obozów w Sosnowicy i spotkaniu z kadrą klubów łączności SP8ZBF w Białej Podlaskiej i SP8ZHY w Lublinie, została podjęta decyzja o powołaniu harcerskiego klubu w Radzyniu.

Zebranie organizacyjne odbyło się dnia 4 lutego 1971, uczestniczyły w nim 22 osoby. Wybrany został zarząd w składzie:

• prezes hm. Ryszard Górny (późniejszy SP8HVN)
• wiceprezes - hm Zygmunt Mazurkiewicz
• sekretarz - Waldemar Małek (wtedy uczeń V klasy TM, późniejszy SP8HWM)
• skarbnik - Jan Kowgier.

W skład komisji rewizyjnej weszli Leszek Drzewiczuk, Kazimierz Korczyk (późniejszy SP8FOU) i Henryk Mazurek.

Klub został zarejestrowany 18 marca 1971 roku przez Zarząd Oddziału Wojewódzkiego PZK w Lublinie pod nr 52/71. Klub uzyskał spore pomieszczenie w internacie ZSZ przy ul. Traugutta 4. Przy pomocy personelu Warsztatów Szkolnych pomieszczenie zostało zaadaptowane, wyposażone w meble, stoły montażowe i operatorskie. Z jednostek wojskowych klub otrzymał sprzęt łączności i przyrządy pomiarowe. To samo dawała kooperacja Warsztatów Szkolnych z Zakładami Elektronicznymi WAREL w Warszawie.

Młodzieży chętnej do pracy w Klubie było tak dużo, że trzeba było prowadzić selekcję na podstawie dobrych wyników w nauce i aktywności. Poważnym utrudnieniem początkowego okresu pracy był brak radioodbiornika komunikacyjnego. Mimo tego pod kierunkiem kol. Ryszarda Górnego rozpoczęło się szkolenie teoretyczne i telegrafia. Po kolejnych kilku biwakach i obozach dwaj "klubowicze" uzyskali licencję i była możliwość wystąpienia o znak klubowy.

Zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiej radiostacji klubowej kat. I 50 W i znak SP8ZEA wydane zostało dopiero w dniu 27 listopada 1972 r., dla ciekawości zaznaczyć należy, że istniał na nim tylko jeden operator i zarazem kierownik radiostacji - Kazimierz Korczyk SP8FOU. Od Harcerskiego Klubu Łączności SP8ZHY z Lublina uzyskana została radiostacja RBM-1 i wzmacniacz mocy na GU-50. Pierwszą anteną był dipol na 80 m. Klub rozpoczął pracę w eterze. Wykonane zostały karty QSL. Łączności były takie, na jakie pozwalał posiadany sprzęt - czyli w paśmie 80 m., krajowe i europejskie. Pierwsza łączność została nawiązana z SP5ACD z Ursusa. Kazik Korczyk, wtedy uczeń klasy maturalnej, jako pracę dyplomową wykonał odbiornik komunikacyjny. Klub brał aktywny udział w obozach harcerskich, zawodach krótkofalarskich, w Młodzieżowym Turnieju Młodych Racjonalizatorów w Kraśniku (zajął II miejsce), w harcerskich Manewrach Techniczno-Obronnych i innych.

Od roku 1977 działalność klubu podupada - powodów było kilka: awaria urządzenia nadawczo-odbiorczego, podjęcie przez Zygmunta Mazurkiewicza zaocznych studiów w Warszawie, brak zainteresowania pozostałej kadry i młodzieży. W tej sytuacji na wniosek Komendy Chorągwi ZHP w Białej Podlaskiej z dniem 11 lutego 1978 r. Harcerski Klub Łączności JOWISZ w Radzyniu Podlaskim został skreślony z ewidencji, a to w myśl ówczesnego prawa było równoznaczne z unieważnieniem licencji. Późniejsze próby reaktywowania Klubu w ramach LOK końca 1981 roku rezultatu nie przyniosły. W stanie wojennym sprzęt po zdaniu do depozytu został praktycznie zniszczony. Podobny los spotkał dokumentację klubową, w tym dziennik stacyjny. Pozostała dokumentacja oraz karty QSL przekazane zostały w latach późniejszych do Komendy Chorągwi ZHP w Białej Podlaskiej oraz - podczas opracowywania historii ZHP na Lubelszczyźnie - do KCh ZHP w Lublinie i tam przepadły.

Dała natomiast rezultat reaktywacja klubu w 1997 roku pod znakiem SP8YCR - ale to już zupełnie inna historia.